مقایسه اثر عسل طبیعی و متفورمین بر هیستوپاتولوژی پانکراس موش های صحرائی مبتلا شده به دیابت با استرپتوزوتوسین

زمینه و هدف: استفاده از آنتی اکسیدان­های طبیعی رویکرد جدیدی در کنترل بیماری دیابت است. در این مطالعه اثر عسل طبیعی (به عنوان یک آنتی­اکسیدان قوی) با داروی متفورمین (یک داروی متداول برای بیماران دیابتی) بر تغییرات بافتی پانکراس در موش­های صحرائی مبتلا به دیابت مقایسه گردید.مواد و روش­­ها: سی موش­ صحرائی نر در محدوده­ی وزنی 220-180 گرم به صورت تصادفی به شش گروه تقسیم شدند؛ :c رت های سالم دریافت­کننده آب مقطر (ml 5/0)، :ch سالم دریافت کننده عسل (g/kg b.w 1)، :dc دیابتی دریافت­کننده آب مقطر (ml 5/0)، :dh دیابتی تحت تیمار عسل طبیعی (g/kgb.w1)، :dm دیابتی تحت تیمار متفورمین (mg/kg100) و :dmh دیابتی تیمار شده با عسل و متفورمین. دیابت با تزریق استرپتوزوتوسین (stz) به میزان mg/kg, i.p 65 القاء شد.حیوانات به مدت یک ماه به طور روزانه گاواژ شدند. پس از پایان دوره درمان، پانکراس حیوانات خارج گردید و پس از طی مراحل تثبیت، آماده­سازی و رنگ­آمیزی به روش h&e; مورد مطالعه قرار گرفتند.نتایج: دیابت باعث کاهش معنی داری (001/0p<)در قطر جزایر و تعداد جزایر لانگرهانس در گروه کنترل دیابت نسبت به گروه­های کنترل گردید. قطر جزایر در گروه dmhنسبت به گروه dh و گروه dm به تنهایی افزایش معنی­داری (05/0p<) نشان داد. همچنین آثار آتروفی جزایر و تخریب هسته در گروه dc مشهود بود و در گروه های تحت تیمار شاهد بهبودی این عوارض بودیم